-
1 казна
I сущ.1) казна́ || казённый, госуда́рственныйказна урманы — госуда́рственный лес
казна крестьяннары ист. — госуда́рственные крестья́не
казна милке — казённое иму́щество
2) казна́, фина́нсы госуда́рства; казначе́йство || казначе́йскийдәүләт казнасы — казначе́йство, госуда́рственная казна́
казна билеты — казначе́йский биле́т
казна талау — обкра́дывать казну́
3) бога́тство, сокро́вище, состоя́ниеII сущ.михнәт чигеп тапкан бер тәңкә тиген килгән казнадан яхшырак — (посл.) с трудо́м добы́тый рубль доро́же, чем да́ром полу́ченное бога́тство
1) основа́ние, фунда́мент (чего-л.)мич казна сы — опе́чек, основа́ние пе́чи
2) че́люстьаскы теш казнасы — ни́жняя че́люсть
өске теш казнасы — ве́рхняя че́люсть
-
2 казённый
-ая; -ое1) казна...ы2) перен. формаль, бюрократларча...3) перен. гади, гадәти; коры, ярлы, төссез•- казённая часть
См. также в других словарях:
казна — I. 1. Дәүләтнең акча, җир, азык яки башка байлыклары җыелмасы; дәүләт милке 2. Дәүләт милке белән идарә итә торган оешма 3. Байлык, хәзинә; акча. II. КАЗНА – Мич астындагы куышлык һәм шуны каплаган агач кыса; нигез. Сәке йөзлеге 2. Теш урнашкан… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге